Opis stanowiska
„Znaczenie polisacharydów w zamieraniu jesionu wyniosłego (Fraxinus excelsior L).”
Program SONATA17 NCN
Zamieranie jesionu wyniosłego jest obecnie jednym z głównych problemów ekologicznych na naszym kontynencie. Przewiduje się, że w niektórych lasach ponad 80% drzew tego gatunku umrze z powodu tej choroby. Zamieranie jesionu spowodowane jest przez patogen grzybiczy o łacińskiej nazwie Hymenoscyphus fraxineus. Od roku 1992, kiedy po raz pierwszy zaobserwowano zamierania jesionów w polskich lasach, poznano wiele procesów biologicznych związanych z chorobą tego gatunku, jednak ich molekularne podstawy wciąż pozostają nie do końca poznane. W szczególności, nie wiemy jak ściany komórkowe, czyli zbudowane z wielocukrów osłony chroniące komórki jesionu przed infekcją, są degradowane przez patogen, co jest krokiem koniecznym dla rozrostu komórek grzybiczych w tkankach jesionu. Ponadto, nie wiemy czy i w jaki sposób komórki jesionu identyfikują fragmenty patogenu grzybiczego oraz czy ta identyfikacja umożliwia uruchomienie odpowiedzi ochronnych 3 w roślinie. Uzyskanie odpowiedzi na te pytania mogłoby umożliwić opracowanie nowych sposobów doboru osobników jesionu odpornych na zamieranie, pozwalając na zachowanie tego cennego gatunku w europejskich lasach.